Ο Προφήτης Δαβίδ ήταν ο μικρότερος υιός του Ιεσσαί και καταγόταν από τη γνωστή πόλη, την Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Οι γονείς του ήταν πτωχοί και εκείνος εξασκούσε το επάγγελμα του βοσκού. Σε πολύ νεαρή ηλικία χρίσθηκε κρυφά Βασιλιάς από τον προφήτη Σαμουήλ. Για μικρό χρονικό διάστημα υπηρέτησε ως μουσικός στην αυλή του Βασιλέως Σαούλ. Κατόπιν έγινε αξιωματικός και νυμφεύθηκε τη θυγατέρα του Βασιλιά Σαούλ. Ο Σαούλ στην αρχή τον αγαπούσε πολύ, αλλά αργότερα τον μίσησε φοβερά, γιατί τον θεώρησε σφετεριστή του θρόνου του.
Μετά το θάνατο του Σαούλ, ο Δαβίδ, που ήταν 30 ετών, με Θεία εντολή μετέβη στη Χεβρών, όπου αναγνωρίστηκε ως Βασιλιάς από τη φυλή του Ιούδα, στην οποία άνηκε. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα κατόρθωσε, να ενώσει το Βασίλειο του με το βόρειο Βασίλειο και να αναγνωρισθεί Βασιλιάς όλων των φυλών του Ισραήλ. Αφού εξουδετέρωσε τους μόνιμους εχθρούς του Ισραήλ, τους Φιλισταίους, καθώς και τους Μωαβίτες, Αραμαίους και Αμμωνίτες, ενδιαφέρθηκε για τη Θεία λατρεία. Μετέφερε στα Ιεροσόλυμα την Κιβωτό της Διαθήκης, αφού κατασκεύασε νέα σκηνή. Για τα θέματα της Θρησκείας και της Θεοκρατικής οικοδομήσεως της εσωτερικής πολιτικής του είχε ως συμβούλους τους προφήτες Γάδ και Νάθαν. Σπουδαία υπήρξε η προσωπική του συμβολή στην υμνωδία ως θεόπνευστου ψαλμωδού, στην οποία προσέφερε τους καρπούς του ποιητικού του ταλάντου. Παρά ταύτα δεν αξιώθηκε να κτίσει το Ναό στον όποιο θα λατρευόταν ο Ύψιστος. Ο προφήτης Νάθαν του απαγόρευσε να πραγματοποιήσει αυτή την επιθυμία και του κατέστησε γνωστό ότι αυτή η χάρη θα δινόταν στον υιό του το Σολομώντα.
Αλλά ο μεγάλος αυτός άνδρας της Παλαιάς Διαθήκης δεν πρόσεξε και νικήθηκε από ένα πάθος. Έλαβε ως σύζυγό του τη Βηρσαβεέ, τη γυναίκα του στρατηγού του Ούριου, αφού έστειλε το στρατηγό του στον πόλεμο κατά των Αμμωνηών σε επικίνδυνη θέση για να φονευθεί. Έπεσε στο διπλό έγκλημα φόνου και μοιχείας. Αλλά για το έγκλημά του αυτό επιτιμήθηκε από το σύμβουλο του, τον Προφήτη Νάθαν, και τιμωρήθηκε από το Θεό, με το θάνατο του πρώτου τέκνου εκ της Βηρσαβεέ, μολονότι μετάνιωσε πικρά για τα εγκλήματα του αυτά. Καρπός της μετανοίας του ήταν και ο Πεντηκοστός ψαλμός. Στο τέλος της ζωής του ο Δαβίδ δοκιμάστηκε σκληρά με την επανάσταση του υιού του Άβεσσαλώμ, ο όποιος σκότωσε τον αδελφό του Αμνών και ζητούσε να βασιλεύσει. Ο Δαβίδ πέθανε σε ηλικία 70 ετών, αφού στο θρόνο του εγκατέστησε τον υιό του το Σολομώντα. Ο τάφος του σωζόταν μέχρι τους Αποστολικούς χρόνους.
Πηγή Βιογραφικού: orthodoxanews.gr
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ "ΕΝ ΛΟΓΟΙΣ"
"Ψαλτήριον" ... του Προφήτου Δαβίδ, απαγγελία των εκατόν πενήντα [150] ψαλμών από Αγιορείτη Μοναχό και από Μοναχές της Ι.Μ. Παντοκράτορος ΤΑΩ Πεντέλης, στην Ελληνική μετάφραση των 'Εβδομήκοντα'.